Herdenking watersnoodramp 1953

1 februari 2017

Vandaag is het 64 jaar geleden dat in Zeeland en delen van Zuid-Holland de watersnoodramp zich voltrok. De ramp werd herdacht in het Watersnoodmuseum in het Zeeuwse dorp Ouwerkerk. Namens de waterschappen legde Hans Oosters, voorzitter van de Unie van Waterschappen, een krans. Ook gaf hij een speech tijdens het aansluitende symposium.

In de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 veroorzaakte een zware stormvloed in combinatie met springtij een watersnoodramp, die 1.836 levens kostte. Door de watersnoodramp kwam de professionalisering van het Nederlandse waterbeheer in een stroomversnelling terecht.

BLIJVENDE AANDACHT VOOR WATERVEILIGHEID

De Deltawerken en het daaropvolgende Deltaprogramma zijn daar voorbeelden van. Ook de organisatie van de waterschappen veranderde sterk na de ramp. In 1953 waren er landelijk 2.650 waterschappen. Vandaag de dag zijn dat er 22. Heel de provincie Zeeland valt inmiddels zelfs onder één waterschap: waterschap Scheldestromen.

Hans Oosters, voorzitter van de Unie van Waterschappen: “Vaak zie je de aandacht na een ramp na enkele jaren weer teruglopen, maar met de huidige structuur van het Deltaprogramma en de samenwerking tussen Rijkswaterstaat en de waterschappen is blijvende aandacht en geld voor waterveiligheid gegarandeerd. Daarbij is het huidige waterveiligheidsbeleid erop toegespitst om geen rampen af te wachten, maar om rampen voor te zijn.”

NIEUWE NORMEN VOOR DE DIJKEN

Om ervoor te zorgen dat de dijken Nederland ook in de toekomst beschermen tegen zware stormen, zijn er per 1 januari 2017 nieuwe normen ingesteld. Met deze nieuwe normen wordt bij het versterken van dijken gekeken naar de slachtofferrisico’s en economische waarde achter de dijk en ontwikkelingen als klimaatverandering. Hierdoor wordt gerichter investeren mogelijk en krijgt iedereen die in Nederland achter de dijken woont minimaal hetzelfde basisbeschermingsniveau.